January Blues

het nieuwe jaar is begonnen, de januari blues kickt in. Als ik in de ochtend naar mijn werk loop liggen de straaten bezaait met kerstbomen. Langzaam aan beginnen de lichtjes t0e verdwijnen en wordt London weer tijdelijk een grijze teurige stad.

Mijn collega telt nu al weer de weken af naar de volgende kerst. Gister zei hij erg optimistisch ' jongens nog maar 50 weken en dan is weer even tijdelijk een sprookje'

Lekker met familie eten, bijkletsen met vriendinnen, verse gebakken oliebollen en even uit de drukke stad, die de laatste weken van het jaar overspeold was met touristen.

Maar bij een nieuw jaar horen ook traditie getrouw nieuwe voornemens. Het is geen geheim dat ik het lasting vind om hier te wonen, lasting om nieuwe contacten op te doen. Omdat het soms al vermoeiend genoeg is om je best te doen op het werk, leuk en gezellig te zijn bij alle nieuwe collegas en met verschillende roosters wil je soms ook gewoon even lekker samen zijn. Maar het mooie winterzonnetje geeft energie om aan mijn sociale leven te werken. Dus dit jaar ben ik goed begonnen en ben ik vrijwilliger geworden bij The Dutch Centre! afgelopen dinsdag had ik mijn eerste 'bardienst'. En komende dinsdag ga ik misschien wel even lekker naar de film, knielen op een bed violen. Natuurlijk is het spannend om daar nieuwe mensen te ontmoeten, maar nederlanders in het buitenland klink vaak makkelijk, je hebt toch gemeenschappelijke ervaringen.

Engeland blijft een gek land, de ene dag moet je plotseling op de fiest naar je werk omdat de tubes staken, te weinig personeel. Wat als voordeel heeft dat ik nu een hele goede fietsroute heb ontdekt en zodra het s'avonds licht is ga ik weer lekker Nederlands fietsen. Ja dat heeft als gevolg dat ik het Ronald nu natuurlijk niet meer kan ontzeggen, dus hij staat te springen om een eigen fiets te kopen. Maar aan de andere kant lijkt The United Kingdom ook grootheidswaanzin te hebben. grensen moeten dicht, immigranten zijn niet meer welkom en de EU gaat het zwaar krijgen zonder ze. Zelf maak ik me zeker geen zorgen, als het echt lastig wordt om hier te wonen kom ik lekker terug. Maar de toon waarop het gezegd wordt is onvriendelijk, onrealistisch! Als het inderdaad zo hard wordt loopt London leeg, heeft het bedrijf waar ik voor werk bijna geen werknemers meer en zullen meer bedrijven gaan klagen en staken wegens personeels te kort. Zonder te veel een mening te hebben denk ik soms wel eens, misschien moeten we niet zo binnen de grensen denken. Maar naar het grotere geheel kijken, we wonen allemaal op een prachtige aarde laten we alle plekken even fijn maken om te wonen dan kan iedereen lekker zijn waar hij of zij het graagst is.