Opnieuw een sprong in het diepe

Net als je denkt dat de eerste spannende maand er opzit, alles een beetje gesetteld is heb je weer het gevoel dat je met je krom gespannen tenen over de rand staat van de allerhoogste duikplank om weer een enorme sprong in het diepe te wagen. Ik heb namelijk een nieuwe baan! Eind januari ga ik beginnen bij Grosvenor house London, een JW Marriott als Housekeeping departmental trainer. Of terwijl ik word de afdelingstrainer van alle kamermeisjes en linnenboys in een hotel dat 400 kamers meer heeft dan het oude vertrouwde Des Indes. Een super spannende uitdaging, helemaal omdat het een nieuwe functie is binnen het bedrijf en ik dus de mogelijkheid krijg om die zelf in te gaan vullen.  Toch blijft het moeilijk om dit na z’n korte tijd al te moeten vertellen, met lood in mijn schoenen ging ik dan ook vandaag bij mijn manager langs. Die was erg teleurgesteld maar realiseerde zich ook al vanaf het begin dat ik nooit heel lang ging blijven, al was dit zeker sneller dan gehoopt. Helaas was mijn Nederlandse HR manager minder vriendelijk, en op de directe Nederlandse wijze werd mij dat ook even goed duidelijk gemaakt. En ondanks dat ik me heel goed realiseer dat het geen schoonheidsprijs verdiend om na een maand werken je huidige baan op te zeggen moet ik ook heel realistisch blijven. Want het heeft geen zin op een muur te blijven bonken in de hoop die in een deur te veranderen. Ik heb 5 jaar lang met heel veel plezier en toewijding bij Starwood gewerkt. Maar het Marriott bied me nu een kans om me verder te ontwikkelen in een zeer interessante afdeling. Dus laat ik Starwood achter me en spring ik opnieuw in het diepe en nu maar hopen dat ik goed kan zwemmen.

Al is de spierpijn in mijn buik van het lachen tijdens ons afgelopen Nederland bezoekje waarbij we sinterklaasgedichten hebben gezongen op de melodie van een kerstlied nog niet over, hebben we toch gister nog een ticket naar Nederland geboekt. Want voor het eerst in 7 jaar ben ik vrij met de kerst! En dat moet natuurlijk uitgebreid gevierd worden. Samen stappen we dus de 22ste s’ avonds in het vliegtuig voor de traditionele tulband op kerst avond nadat we de herdertjes hebben gezongen in de kerk. Ik oefen alvast de kerstliedjes!